DOĞANIN RENGARENK MEVSİMİ: “SONBAHAR”
Hızını arttırarak esen rüzgar, ağaçlardan dökülmeye başlayan kırmızı yapraklar, sıcak çay içmenin keyfindeki o muhteşem artış, aniden bastıran yağmurun ardından toprağın benzersiz kokusu… evet artık mevsim sonbahar demektir. Ağaçların rengindeki o muazzam değişim, kırmızının benzersiz tonlarına bürünmeleri, yağmurun yeni bir dönemin başladığını haber verircesine çağlaması, sonbaharın bahçesinde güzel günlerin başladığına işarettir. Artık dolaptan uzun kollu sweatler, kalın pantolonlar çıkarılır, şemsiye el altında bir yerde bulundurulur, akşam eve daha erken gitme arzusu uyanır.
Pek çok sebzenin hasat zamanı olan Sonbahar, sofralar için hem bereket hem de değişimdir. Balığın farklı türleri, mevsim sebzelerinin en taze ürünleri sofraları süslemeye başlar.
Sonbahar bir yanıyla da tefekkürdür. Sıcak yaz ayından yavaş yavaş soğuk havalara dönen tabiattaki suskunluk, insanın içinde derin duygu gelgitlerine sebep olur. Yağmurla başlayan sabahlarda artık kuşların uçmaz olduğu fark edilir ilk önce. Sonra nerdeyse unutulmaya yüz tutmuş üşüme duygusu yeniden dirilir. Birbirinden görkemli bulutlar gökyüzünü kapatınca, sanki o ışıltılı sabahlar aniden bir rüyaya dönüşür. Ilık esintiler halinde sokaklarda esen rüzgar sonbaharın ilk haftalarında ağaçlardan döktüğü yaprakları dört bir yana savurur. Bu rengarenk devinim, sonbaharın yürüyüşüdür. Artık kış haberlerini izleme ve karlı havaları bekleme zamanı gelmiştir. Her yağmur damlasında tabiat, kozasını ören bir kelebek gibi gözlerimizin önünde rengini değiştirir.
Şehrin betonla örülü caddeleri içinde tabiatı unutmak üzereyken aniden sonbahar başlar ve yaşattığı renk cümbüşü sayesinde insanoğlunun tabiattan bir parça olduğunu tekrar eder. Kozasına çekilen tabiat, bir dahaki ilk bahara kadar kendini hazırlayıp, yeniden tomurcuklanacağı o günleri bekleyecektir. Belki de insanın, sonbaharda kendi içine daha çok dönmesi, bu yüzdendir.
Bir yanıt bırakın